Wanneer ik dit schrijf is het de dag waarop ik alweer een maand in Valencia woon. En je voelt hem waarschijnlijk al aankomen, maar ja inderdaad, de tijd gaat onwijs snel. Ik heb serieus het idee dat ik hier nog maar een week ben. Terwijl ik aan de andere kant ook al onwijs veel dingen heb meegemaakt en lieve mensen heb ontmoet – van over de hele wereld. Maar goed, ik zit hier dus toch echt al een maand. Lees je mee hoe ik mijn eerste maand in Valencia heb beleefd?
Vanaf het moment dat ik hier aankwam, beleefde ik alles al gelijk in een rap tempo. Omdat Arlette, een vriendin van mij hier al een paar weken woonde en dus al best wat mensen kende, leerde ik die ook al snel kennen. Ik kwam op een woensdagavond aan, ging toen meteen met Arlette het terras op om mijn eerste Agua de Valencia te nuttigen en deed de twee dagen daarop vooral lekker rustig aan. Omdat ik nogal een kater had van die eerste avond – oops! -, maar ook om het stradscentrum te leren kennen en de nodige spullen in te kopen. Diezelfde vrijdagavond werd ik meegenomen om uit te gaan bij L’Umbracle – een plek in Valencia waar je zeker geweest moet zijn. Daar leerde ik gelijk een heleboel andere Nederlanders kennen waar het gelijk mee klikte. Die avond was voor mij dan ook een hele leuke en eerste uitgaansavond in Valencia.
Wanneer alles nog nieuw is
De eerste twee weken dat ik in Valencia zat was het nog heerlijk warm en zonnig weer. Ik ging zo vaak mogelijk naar het strand en op bijna elke doordeweekse avond, wanneer iedereen klaar was met werk, werd er iets met z’n allen gedaan. Dit varieerde van een terrasje pakken, tot verjaardagen vieren in een Irish Pub of het uitgaan in een bar. En in de weekenden werden, en worden eigenlijk nog steeds, de terrasjes, Irish pubs en barretjes ingewisseld voor clubs. Want daar zijn er wel een aantal leuke van hier.
Je kunt je misschien wel voorstellen dat die eerste twee weken eigenlijk als één grote vakantie voelde. Natuurlijk werkte ik gewoon overdag, maar vaak ging dat gepaard met een kater van de dag daarvoor. En heel veel koffie om de veel te korte nacht te compenseren. Toen ik in één week 5 nachten achter elkaar uit was geweest, kwam wel even het besef dat ik wat moest gaan dimmen. Dat ik dit niet al deze maanden hier in Valencia kon gaan volhouden. Lichamelijk niet, maar financieel gezien ook zéker niet. Want voor iedereen die denkt dat Spanje lekker goedkoop is: dat klopt, maar je doet ook meer buitenshuis. Je geeft vaker en dus ook meer geld uit dan in Nederland. Zoals je kunt lezen moest ik gewoon nog even wennen aan mijn leven hier in Spanje.
Mijn leven hier nu in Spanje
Nu bijna al het nieuwe hier er wel van af is – dat klinkt trouwens een stuk treuriger dan dat het is, hoor 😉 – en de rust weer een beetje is wedergekeerd, voel ik pas echt dat ik hier woon en leef. In plaats van dat ik op vakantie ben, dus. Maar niet alleen doordat het nieuwe er vanaf is, maar ook omdat het weer een stuk minder is geworden de afgelopen week. En je moet weten: wanneer het regent of de temperatuur onder de 15 graden zakt, komen de Spanjaarden hun huis niet meer uit. Dus gebeurt er buiten ook niet zoveel meer en gaan restaurants of barretjes gewoon dicht. Maar echt, alleen door een beetje regen en ‘kou’. Dat kunnen wij ons als Nederlanders natuurlijk echt niet voorstellen, maar dat is hier dus echt zo. Zo was er hier een universiteit voor twee dagen gesloten doordat er regen was voorspelt. Uiteindelijk besloot de zon zich gewoon tijdens één van die dagen te laten zien en was de school dus voor niks gesloten. Ook wilden vrienden van mij een pizza bestellen omdat het regende, maar kregen ze te horen dat er die dag niet bezorgd werd door de regen. Echt te bizar, maar ergens ook wel weer grappig. Vind ik dan.
Vrienden
En nog even over de mensen die ik hier heb ontmoet, want die maken mijn tijd hier in Valencia natuurlijk extra bijzonder. Ik bedoel: als ik geen leuke mensen had ontmoet was ik nu waarschijnlijk alweer thuis geweest. Bij wijze van spreken dan, hè 😉 Maar goed, ik vertelde net al dat ik een grote groep Nederlanders had ontmoet, die vriendin Arlette al kende doordat zij eerder in Valencia was aangekomen. We doen nog steeds regelmatig dingen samen en dat is altijd heel gezellig. Ook heb ik na mijn eerste week hier ook wat mensen leren kennen uit België, Duitsland en Frankrijk. Met hun doe ik ook veel leuke dingen.
Zo hadden we bijvoorbeeld vorige week zondag een ‘summer rolls dinner party’ bij iemand thuis en dat werd zo’n leuke avond! We aten met 10 mensen rondom een grote tafel, maakten allen onze eigen summer rolls, deden na afloop spelletjes, dronken veel wijn en hadden vooral veel lol. Om even een kleine en nogal grappige, maar ook ongemakkelijke, gebeurtenis van die avond te vertellen: we hadden waxinelichtjes op tafel staan en toen die aan het einde van de avond allemaal één voor één uitgingen, begon iedereen te spelen met het kaarsvet. Op een gegeven moment werden niet alleen vingers, maar ook neuzen in het warme kaarsvet gedoopt. Vraag me niet waarom, maar op dat moment vonden we dat allemaal erg grappig. Zal de hoeveelheid wijn wel zijn geweest 😉 Ook ik vond het allemaal erg grappig, dus besloot ik ook mijn neus in het kaarsvet te dopen. Maar net op het moment dat ik mijn neus in het kaarsvet had, schoot ik in de lach en proeste ik het uit. Al het kaarsvet werd over de tafel geblazen en kwam vooral ook voor 80% allemaal op mijn eigen gezicht gerecht. Ik heb serieus nog nooit mensen zo hard zien lachen. Het was maar goed dat ik al wat wijntjes op had en ik daardoor de situatie als iets minder beschamend beschouwde, maar toch was het wel een beetje awkward. Ondanks dat ik zelf natuurlijk ook helemaal in een deuk lag. Vooral na het zien van mijn gezicht, dat natuurlijk helemaal onder het kaarsvet zat. Gelukkig hebben we de foto’s nog 😉
Ook hebben we nog Halloween met z’n allen gevierd, een feestdag dat hier heel serieus wordt genomen en dus extra leuk is om aan mee te doen. Ik ging naar een huisfeestje en toverde mijzelf om als een ‘evil Minnie Mouse’. Omdat het huisfeestje zelf al een groot succes was, besloten we pas tegen 04.00 naar een club te gaan. Maar omdat iedereen die nacht naar Halloween feestjes wilde, was het onmogelijk om nog ergens binnen te komen. Dus gingen we weer terug naar het appartement en dat was ook helemaal prima.
Zo, na heel wat woorden en zinnen verder, denk ik wel dat ik in grote lijnen heb kunnen beschrijven hoe ik mijn eerste maand hier in Valencia heb beleefd. Zoals je hebt kunnen lezen heb ik het hier erg naar mijn zin en kom ik steeds meer in mijn ritme. Ik zal in deze Thursday Talk rubriek over mijn leven hier in Spanje blijven schrijven, dus als je benieuwd bent naar hoe ik het vind om hier te wonen en werken, zou ik zeggen: stay tuned! Liefs, Fleur
Echt leuk om te lezen over je leven als een heuse ”Spanjaard” 🙂 En grappig hun houding tegenover de regen en de kou.
Haha ja, dat is niet te geloven toch? Zouden ze in Nederland moeten doen, dan zou er nooit iets meer open zijn haha!
Zo leuk om te lezen, dit! Wat lijkt me dit een leuke en bijzondere ervaring, Fleur! Heel gaaf!
ah wat fijn om te lezen dat je het daar zo fijn hebt! ik kan me voorstellen dat je flink aan het genieten bent
Wat fijn dat je het zo goed naar je zin hebt daar. Klinkt ook erg goed allemaal! Veel plezier nog en geniet van je tijd in Valencia!
Leuk om te lezen! Ben ook al een paar keer in Valencia geweest sinds de zus van een vriendin daar een paar jaar geleden is gaan wonen. Hoop dat het je blijft bevallen daar… Zo’n leuke stad :).
Wat fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt! Grappig dat het leven daar echt een beetje stilvalt door een beetje regen hahaha.
Ben al je artikelen van Valencia aan het afgaan (nog niet ver, want ik begin achteraan haha) ter voorbereiding van mijn tijd in Valencia en ik krijg er nu nóg veel meer zin in, haha! Echt zo leuk om te lezen!!