Marokkaanse kookcursus in Fez – Iets wat je écht moet doen wanneer je in Marokko bent!

Toen ik mijn reis voor Marokko een beetje ging plannen, wist ik één ding zeker: ik wilde hoe dan ook deelnemen aan een Marokkaanse kookcursus in Fez. Omdat ik een groot fan ben van de Marokkaanse keuken, maar ook omdat ik het deelnemen aan een kookcursus in het buitenland altijd een leuke activiteit vind om te doen. In dit artikel vertel ik je meer over de plek waar ik de kookcursus volgde en mijn ervaring. Want het deelnemen aan een kookcursus in Fez is écht iets wat je moet doen wanneer je in Marokko bent!

Een Marokkaanse kookcursus in Fez met Riad Anata

Na veel research te hebben gedaan op het internet, kwam ik uit bij Riad Anata. Ten eerste zag de accommodatie waarin je kunt verblijven er prachtig uit. Het leuke is dat je niet persé gast van de accommodatie hoeft te zijn om deel te nemen aan deze kookcursus. Iedereen kan zich hier voor aanmelden. In kleine groepjes leer je een tajine en traditionele Marokkaanse hapjes maken.

Samira, het Marokkaanse vrouwtje die de kookcursus aan ons zou geven, stelde zich voor en we kletsen gezellig wat over de stad en over hoelang ieder hier verbleef. Wij kwamen eigenlijk net de avond daarvoor aan, dus we hadden nog niet zoveel van de stad gezien. Dat was geen enkel probleem, vertelde Samira. We zouden namelijk de lokale medina induiken om alle ingrediënten voor de kookcursus te gaan inkopen. Zo zouden we dus al de medina van Fez gaan ontdekken – de bezienswaardigheid die toch wel als één van de belangrijksten van de stad wordt gezien.

Het inkopen van de ingrediënten op de lokale markt in de medina

Zo gezegd, zo gedaan: we kregen allemaal een grote rieten mand in ons handen gedrukt en doken de lokale markt op. Eenmaal daar aangekomen vlogen de mensen, dieren en geuren ons om de oren en om heel eerlijk te zijn, moest ik daar best even aan wennen. Marokko ligt voor ons vanuit Spanje op zo’n korte vliegafstand vandaan, maar toch zijn de cultuurverschillen zo immens groot. Ik was al weleens eerder in een Noord-Afrikaans land geweest, namelijk in Egypte en Tunesië, maar toch was mijn eerste ontmoeting met Marokko dus heel erg wennen. Gelukkig wel op een vooral heel positieve manier waarin ik steeds meer geïnteresseerd raakte in het land, de mensen en de cultuur.

Langs de vele kraampjes en in de bloedhete zon gingen we opzoek naar de specifieke ingrediënten voor onze tajine, het gerecht dat we later zouden gaan klaarmaken in de keuken. Samira wist precies wat we nodig hadden en begeleidde ons door de drukke en smalle straatjes van de markt. Hier en daar werden we door haar op de foto gezet en ze maakte ons keer op keer flink aan het lachen.

We hadden het dus erg gezellig met z’n allen en vooral ook veel lol. Behalve op het moment dat we bij ‘de slager’ aankwamen voor de kip. Het vlees lag hier niet netjes en schoon gesneden in een vitrine, zoals we dat gewend zijn in Nederland, maar het dier moest eerst nog geslacht worden voordat we het mee konden nemen. In ons geval werd er dus een kip voor onze ogen geslacht. En ik kan je vertellen dat ik dat alles behalve prettig vond om te zien. Of naja, ik heb eigenlijk niet eens gekeken – wel heb ik het gekrijs van dat dier gehoord. Nu eet ik sowieso al voor 90% vegetarisch, maar na dit tafereel, besloot ik om een kip meer te eten. Gelukkig had Samira al rekening gehouden met vegetariërs en deden we ook wat inkopen voor de vegetarische gerechten die we later zouden gaan klaarmaken.

Het bereiden en eten van de tajine

Nadat we terugkwamen in de riad, kon het echte werk beginnen. We kregen wat instructies van Samira voor in de keuken en begonnen aan het snijwerk van alle groenten. We gingen namelijk een traditionele tajine klaarmaken. In het artikel met 15 dingen die je moet weten over Marokko vertel ik je meer over wat een tajine nou precies inhoudt.

De keuken was klein maar fijn. En vooral heel praktisch ook, want we konden er gemakkelijk met z’n allen aan de slag. Samira ontfermde zich gelukkig over de net geslachte kip – wij over alle groenten. Daarnaast kregen we ook de mogelijkheid om alle stappen voor het maken van de tajine te noteren, zodat we het ook nog eens thuis kunnen namaken. Uiteindelijk maakten we een tajine met kip en een vegetarische tajine. En nog wat dips van onder andere gegrilde groenten, om met brood als voorafje te eten. Tijdens het bereiden van al dit eten liep het water me al in de mond. Je kunt dus vast wel begrijpen dat ik niet kon wachten totdat alles op tafel stond.

Na alles te hebben bereid, was het tijd om op het dakterras van de riad plaats te nemen. We hadden inmiddels allemaal enorme trek gekregen en konden niet wachten om onze eigen gemaakte gerechten te kunnen proeven. En ik kan je vertellen: het viel alles behalve tegen. Alles was zo ontzettend smaakvol en lekker! Zelfs de vegetarische tajine, waarvan ik eerst had verwacht misschien een beetje saai te zijn, was echt heerlijk. In de Marokkaanse keuken wordt veel verschillende kruiden gebruikt waardoor alles altijd heel smaakvol en dus totaal niet flauw is.

Tegen de avond stonden we met heel wat nieuwe kennis en goedgevulde buikjes weer buiten. Allemaal waren we enorm enthousiast en blij dat we deze kookcursus in Fez hadden meegemaakt. Het inkopen doen op de lokale markt, de lieve Samira die ons begeleidde en vooral ook veel liet lachen, de prachtige riad waarin we kookten en natuurlijk het heerlijke eten: het was een middag die onze dagen in Fez erg bijzonder heeft gemaakt.