Soms, heel soms, heb ik van die momenten dat ik intens geniet van iets. Ik ga daar dan verder over nadenken, met als gevolg dat er een keihard besef uit voort komt. Dat laatste had ik gister. Op een terras. In de zon.
Gister, het was een uurtje of 14.00, sprak ik met een vriendinnetje af om samen te gaan lunchen in de stad. Het tentje waar wij samen zo af en toe komen is ons favoriet en het eten en drinken is daar lekker en goedkoop. We wilden graag van de zon genieten dus besloten we naar een ander terras te gaan als er geen zon zou zijn bij het desbetreffende favoriete tentje. Toen we aankwamen lopen zagen we dat er nog één tafeltje was die vol in de zon stond. Ja, die moesten we hebben! Zoals gewoonlijk bestelde vriendinnetje een cappuccino en ik een verse muntthee. Toen later het eten werd gebracht zaten we al zo’n 10 minuten van het heerlijke weer te genieten met onze gezichtjes in de volle zon. Hmm, wat was dit fijn! Keek ons nou zitten, twee meiden van in de twintig, die in de bloei van hun leven staan en het zich kunnen veroorloven om eens lekker op het terras te zitten om bij te kletsen onder het genot van een drankje en broodje. Dat was besef #1.
Later die middag, toen de zonnebrand flessen al op tafel stonden en we drankje nummer 2 hadden besteld, hadden we het over het feit dat mensen je deze dagen vaak raar aankijken als je nog met blote benen naar buiten gaat. Het is natuurlijk nog gewoon September, een maand waarin het vaak zulk mooi weer is, dus we waren het met elkaar eens dat we dit maar een raar standpunt vonden van die mensen. Toen ik vol blijdschap mijn benen in de lucht probeerde te gooien vanuit mijn stoel, zei ik dat ik het nog heeeeerlijk vind, zo met mijn blote benen overdag. Toen kwam besef #2: misschien is dit wel de laatste week dat we überhaupt met blote benen naar buiten kunnen. Toen ik verder ging nadenken, bedacht ik me dat we dan misschien vanaf volgende week tot en met april of mei 2015 moeten wachten totdat het wel weer kan. Wow, dat zijn wel 7 maanden! Dat is toch eigenlijk bizar? Ik denk er eigenlijk nooit overna, maar je loopt gewoon rond de 7 á 8 maanden in het jaar verplicht (!) met een lange broek, legging of wat dan ook. En hier ben ik eerlijk gezegd geen voorstander van.
Dus, nog eventjes heel hard genieten dan maar! Ga jij dit ook doen?
Liefs, Fleur
Liefs, Fleur
Window On My Wardrobe says
Beseffen dat zulke kleine dingen je blij maken is heel belangrijk, en je moet vooral genieten van elk leuk moment! Dat ga ik zeker ook doen 😉
X Sara
Dionne Knooren says
Mooi geschreven. Het is goed om stil te staan bij de fijne dingen. Heij, dat is Amersfoort toch? Ik herkende het meteen. Vervolgens keek ik snel even op je "Over Mij" pagina en zag ik dat je in een studentenhuis woont in Amersfoort. Hoe toevallig, ik woon ook in een studentenhuis in Amersfoort, maar heb je nog nooit gezien. Misschien een keertje leuk om outfit foto's te maken?
admin says
Ah wat toevallig dat jij ook in een studentenhuis in Amersfoort woont, zeg! Lijkt me leuk om een keer samen outfit foto's te maken!
Denise says
Super leuk en persoonlijk artikeltje. Fijn dat je zo kan genieten van deze leuke momenten! <3
admin says
Vind het super fijn om te horen dat je het een leuk artikel vond! Ik twijfelde namelijk eerst om het online te zetten. Thanks meid! 😀
Maaike says
Ik hoop dat in het weekend nog even de zon tevoorschijn komt, want ik had ook niet in de gaten dat we serieus nog 7 maanden moeten wachten tot dat we weer met blote benen buiten kunnen lopen…echt bizar!
Stephanie van Drunen says
Tof geschreven 🙂 Heel leuk! En ik mis de zomer nu al 🙁
Ik woon in in een studentenhuis in Barneveld, ook dichtbij ha ha!