Elke laatste dag van het jaar, reflecteer ik over de afgelopen twaalf maanden. Zo ook dit jaar. Dit was mijn jaar, 2022. Een jaar vol verrassingen, avontuur en waardevolle lessen.
Ik rommelde de eerste twee maanden maar wat aan
Tijdens het nadenken over mijn afgelopen jaar, kwam ik tot de conclusie dat de eerste twee maanden niet goed meer in mijn geheugen zitten. Als je mij vraagt wat ik in januari of februari heb gedaan, kan ik je daar geen antwoord op geven. Dus besloot ik door mijn digitale fotoalbum te scrollen. Ik kwam er al snel achter dat ik in januari een week in Engeland doorbracht en dat in diezelfde maand een vriendin mij kwam opzoeken in Valencia.
Ook dit jaar kwamen weer veel vriendinnen naar Valencia
Dat er heel wat vriendinnen bij mij op bezoek kwamen in Valencia, werd begin dit jaar al duidelijk. Zoals ik al vertelde, kwam één van mijn beste vriendinnen op bezoek. Het was een koude en ook best regenachtige week. Maar ach, dat mocht de pret niet drukken en het was overigens een goed excuus om dit jaar gewoon nóg een keer over te komen. Het voordeel van het hebben van vriendinnen die ook freelancers zijn.
Ondanks het feit dat ik het grootste gedeelte van het jaar buiten Spanje (wat sinds een paar jaar mijn thuisbasis is, mocht je dat gemist hebben) heb doorgebracht, kwamen er toch nog heel wat vriendinnen over in de maanden dat ik wél thuis was. En heel eerlijk? Dat vond ik me toch een partijtje gezellig!
De ontdekking dat ik toch liever met iemand samen woon
Door al die bezoekjes van vriendinnen, maar ook het nog best regelmatig alleen thuis zijn, kwam ik erachter dat ik eigenlijk wel weer graag met iemand zou willen samenwonen. Die twee jaar op mezelf was fijn omdat ik die tijd ook echt even voor mezelf nodig had. Toch ben ik meer een samenwoon-type. Of en hoe dat volgend jaar tot verandering zal komen, weet ik nog niet. Wellicht neem ik ook wel gewoon ‘genoegen’ met het af en toe hebben van een semi-huisgenoot aka vriendin die weer een weekje op bezoek komt.
Het was het jaar van tweedehands en vintage
Dit jaar heb ik het grootste gedeelte van mijn aankopen tweedehands gekocht. Op marktjes, maar ook op Vinted. Vinted en ik gaan bovendien erg goed samen. We vinden het leuk om ons account met nieuwe items te updaten en het lijkt erop alsof dat goed in de markt valt. Nee maar zonder dollen: ik vind het heerlijk om marktjes af te struinen en om tussen al die rekken te neuzen. De meeste items draag ik dan een tijdje, waarna ik ze via Vinted verkoop en naar een nieuwe eigenaar opstuur.
Ik creëerde een nieuw Instagram account
In mijn vorige jaarverslag vertelde ik over het feit dat mijn Instagram account was geblokkeerd. Nou, ik kan je nu een jaar later vertellen dat ik dat account nooit meer heb terug gezien. Ik had twee opties: me heel druk en boos maken om iets waar ik geen controle over had, of het gewoon te laten. Ik besloot voor de laatste optie te gaan. Met pijn in mijn hart, dat dan weer wel. Ineens was mijn tien jaar aan werk en herinneringen weg. In maart besloot ik een nieuw account aan te maken. Mocht je mij nog niet volgen en dat wel graag willen doen, kan je me vinden op @itsfleursophia.
Ik las twaalf leuke en inspirerende boeken
Elk jaar staat er op mijn doelenlijstje dat ik meer wil lezen en ik moet toegeven dat ik hier steeds meer tijd voor vrijmaak. Het lijkt alsof ik meer rust weet te vinden voor het lezen. Dit jaar was het mijn doel om acht boeken te lezen en uiteindelijk werden dat er twaalf. Nog steeds niet zo gek veel, maar toch: ik ben er trots op. Ook besloot ik fictie met non-fictie af te wisselen. Waar ik voorheen het ene zelfhulpboek na het andere zelfhulpboek verslond, lees ik nu ook verhalen waar soms geen wijze levensles uit te vissen valt. En dat is ook helemaal oké, vind ik nu.
De meeste boeken lees ik in het Engels, omdat ik dat een fijne manier vind om mijn woordenschat uit te breiden. Maar ik las dit jaar ook een bijzonder boek in Nederlands, omdat het (tot nu toe) nog alleen maar is uitgebracht in onze taal. Mocht je interesse hebben in dat boek (wat toevallig ook het beste boek is die ik dit jaar heb mogen lezen), het is Love Revolution van Nadja van Osch. Dit waren de boeken die ik in 2022 heb gelezen.
Een solo-trip naar Midden-Amerika
Tsja, waar te beginnen? De solo-trip naar Midden-Amerika waar ik best een beetje zenuwachtig voor was, maar uiteindelijk opperbest uitpakte. Ik bleef in plaats van twee maanden drie maanden en bezocht niet alleen Costa Rica en Mexico, maar spontaan ook nog Nicaragua. Och, wat was het een feest, dat solo reizen. Maar ook toen één van mijn beste vriendinnen uit Parijs voor een maand overkwam en we samen mijn 30e verjaardag vierden. Die vier maanden reizen leverde herinneringen voor het leven op. En stiekem kan ik niet wachten totdat mijn backpack weer ingepakt mag worden voor een volgende reis. Daar snel meer over.
Het retreat in Costa Rica
De reden waarom ik op reis ging naar Midden-Amerika was in eerste instantie voor het retreat dat ik zou bijwonen in Costa Rica. Het was precies tien jaar geleden dat ik een paar maanden in Costa Rica had gewoond en ik riep al jaren dat ik dan echt weer eens terug zou moeten gaan. En dat deed ik.
Het was gek om door de bekende straten van het surfdorp waar ik woonde te lopen en bij mijn favoriete pizzeria (die dus nog bestond en niks veranderd was) te eten. Er was veel veranderd, maar tegelijkertijd was er ook nog veel hetzelfde. Ik vond het fantastisch om weer terug te zijn!
Maar goed, ik ging dus ook naar Costa Rica voor een retreat. Vijf volle dagen die bijzonder waren en waarin ik ontzettend veel heb geleerd. Over mezelf maar ook anderen. Het was vaker moeilijk dan makkelijk, maar het was het allemaal waard. Meer dan waard!
Sterker in mijn schoenen en meer op mezelf kunnen vertrouwen
Een van de belangrijkste lessen die ik leerde tijdens het retreat was dat ik op mezelf mag durven te vertrouwen. In 2022 ben ik zeker sterker in mijn schoenen komen te staan. Simpelweg, wat eigenlijk helemaal niet zo simpel was, doordat ik meerdere keren flink uit mijn comfortzone stapte. En daardoor groeit een mens. Iets waar ik achteraf erg dankbaar voor ben.
Ik werd dertig. 30!
Dertig, wat een getal en wat een leeftijd! Ik was er eerlijk gezegd een beetje bang voor. Het voelde helemaal niet alsof ik al dertig werd (geen idee hoe een 30-jarige zich überhaupt voelt?). Want waar is de tijd gebleven? Ik kan me bijvoorbeeld nog als de dag van gisteren herinneren dat ik op mijn eenentwintigste verjaardag met een groep vriendinnen in mijn tuin stond. Ik in een glitterjurk en half opgestoken haar tegenover de rest die luidkeels een lied voor mij zongen. Dat is inmiddels 9 jaar geleden en dat voelt toch een partij gekkig.
Goed, dat ik 30 werd, stond vast. Dus dan maar het beste ervan proberen te maken, dacht ik zo. En dat deed ik. Met die vriendin die mij kwam opzoeken in Mexico en op een tropischer dan tropisch eiland (Isla Holbox, voor de geïnteresseerden).
Om het verhaal nog wat mooier te maken: we waren niet geheel met z’n twee. Neen, in de weken voor mijn verjaardag ontmoetten we een groep nieuwe vrienden waarmee we door Mexico reisden en die ook trouw op mijn verjaardag waren. Aan de andere kant van de wereld, op een tropisch eiland en met de liefste mensen je verjaardag vieren is best aan te raden kan ik je inmiddels vertellen. Wat ik er vooral zo fijn aan vond, was dat ik totaal geen druk voelde. De druk van ‘het voor iedereen te moeten vieren’, ‘er op je best uitzien’ en ‘de perfecte dag creëren’. Nee, ik liep in mijn strandjurkje en op slippers vanuit ons hostel zo het strand op, met de zon op m’n bol en daarmee was mijn verjaardag eigenlijk al perfect.
Engeland was het meest bezochte land
Het land die ik de meeste keren bezocht dit jaar, is Engeland. Vier keer kwam ik er, om precies te zijn. In januari, juli, november en december. Vorig jaar al kwam ik erachter dat ik Engeland een fijn land vind, waar ik me thuis voel en waar ik rust vind. Dat werd alleen maar versterkt toen ik tijdens mijn reis veel Engelsen leerde kennen en met een paar zelfs goed bevriend werd. Als Brexit niet had bestaan, had ik graag voor een jaar of wellicht langer in Engeland willen wonen. Helaas gaat dat niet zo gemakkelijk. Dan maar lekker vaak op en neer.
Het leren kennen wat ontelbaar veel nieuwe mensen
Zoals ik al heb laten doorschemeren, leerde ik in 2022 ontzettend veel mensen kennen. Dat kan ook niet anders als je alleen op reis gaat, maar toch: ik ben er ongelofelijk dankbaar voor. Je kan nog op de mooiste plekken ter wereld zijn of op een fijne plek wonen; uiteindelijk gaat het om de mensen waarmee je momenten kunt delen. De mensen die je om je heen verzameld, maken uiteindelijk je jaar.
Een onverwachte zomer in Nederland
Toen ik in Mexico aanvoelde dat mijn tijd er daar wel zo’n beetje op zat, wat begin juli was, realiseerde ik me dat ik eigenlijk nog niet terug naar mijn thuisbasis in Valencia wilde. Ik had er net vier maanden aan intense hitte opzitten en Valencia is tijdens de zomermaanden niet bepaald koeler. Dus besloot ik om eerst een paar dagen naar Engeland te vliegen en daarna ‘even langs mijn ouders en vrienden in Nederland te gaan.
Dat ‘even’ werden uiteindelijk twee hele maanden. Het was in Nederland perfect zomerweer en daar genoot ik uiterst van. Niet te heet, lekker zonnetje. Leuke dingen om te doen. Vrienden die ik na zo’n lange tijd weer in de armen kon sluiten. Ja, het was een onverwachte maar erg fijn zomer in Nederland!
Ik begon een nieuwe (breathwork) opleiding
Tijdens dat retreat in maart in Costa Rica, wist ik het zeker: ik wil van breathwork mijn werk maken. Het jaar daarvoor kwam ik voor het eerst in aanmerking met breathwork en was toen al laaiend enthousiast. Wat de kracht van je ademhaling allemaal wel niet kan teweegbrengen. Hier moest ik weer over weten! In Costa Rica werd dat gevoel extra bevestigd en kreeg ik tijdens meditaties zelfs ingevingen dat ik hier werk van moest gaan maken. Dat dit wel eens (een onderdeel) van mijn levensdoel (want ja, daar geloof ik in!) zou kunnen zijn.
Dus na mijn reis, toen ik die maanden in Nederland was, besprak ik dat allemaal zo met mijn moeder en besloot ik me in te schrijven voor een opleiding tot ademcoach. Na enig research kwam ik uit bij Innercamp, een organisatie die gelijk goed voelde en die ook veel retreats organiseren.
Inmiddels ben ik de laatste dingen aan het inleveren en ben ik dus bijna klaar met de opleiding. Een opleiding waar ik zo ontzettend veel van heb geleerd. Ik kan dan ook niet wachten om begin 2023 mensen te helpen door middel van hun ademhaling!
Loslaten van vriendschappen en andere contacten
Waar ik voorheen dwangmatig aan bepaalde vriendschappen en zelfs losbandige contacten probeerde vast te houden, werd ik dit jaar beter in loslaten. Reizen heeft daar zeker aan bijgedragen. Door het reizen leerde ik dat niks in het leven definitief is en dat alles wat komt, ook weer gaat.
Ik voelde bij bepaalde vriendschappen al een tijd dat ik er weinig voldoening uit haalde en dat interesses te veel begonnen te verschillen, maar toch vond ik het moeilijk om dat te accepteren. De laatste paar maanden van dit jaar is daar verandering in gekomen en dat voelt eerlijk gezegd best als een bevrijding. Sommige vriendschappen zijn dit jaar verwaterd, maar ik heb er ook weer een aantal gesloten. Precies zoals het altijd in het leven blijft gaan, denk ik. Ik heb er in ieder geval meer dan vrede mee.
Drie maanden geen alcohol
Als klap op de vuurpijl, om even lekker in de sfeer van het einde van het jaar te blijven, heb ik in 2021 welgeteld drie maanden geen alcohol gedronken. De hele maand januari onder het mom van van dry january en van eind oktober tot eind december (kerst om precies te zijn). Waarom? Omdat ik alcohol drinken het tegenwoordig niet meer zo waard vind en ik er stiekem ook niet zoveel om geef. Ja, ik vind wijn en een goede cocktail lekker, maar één glas worden er altijd twee en daar ga ik de volgende dag gewoon niet meer zo lekker op.
Vanavond zal ik natuurlijk op het nieuwe jaar proosten en zeker nog wat meer drankjes nuttigen. Maar de aankomende maand zal ik wederom weer aan dry january meedoen. Ik vind het helemaal niet moeilijk om een alcoholische versnapering te laten staan en voel me veel lekkerder in mijn vel als ik gewoon niet drink. Met uitzonderingen daar gelaten, natuurlijk. Dus dan weet je ook alvast wat één van mijn doelen voor het nieuwe jaar is: in principe geen alcohol, behalve op speciale gelegenheden of wanneer ik er écht zin in heb. Wat toch niet zoveel voorkomt, dus ik zit goed.
Dit was mijn jaar, 2022. Een jaar dat vol zat met verrassingen en waarin veel leerde. Voor nu wens ik je het allerbeste voor 2023 en hoop ik dat ik je snel weer tref op mijn blog! Liefs, Fleur
Geef een reactie