Reizen is niet altijd rozengeur en maneschijn. Vooral niet wanneer je je in een nieuw land, met andere cultuur en gewoontes begeeft. De eerste dagen is zo’n reis dan flink wennen. Of soms wennen sommige plekken eigenlijk helemaal nooit. Wel weet ik lastige momenten tijdens een reis vaak makkelijk te relativeren en accepteren. Omdat de positieve momenten altijd de overhand hebben. Neem bijvoorbeeld de, grotendeels fantastische, reis door Marokko. Er waren namelijk zeker dingen die ik lastiger vond dat ik had gedacht. Benieuwd welke dingen dit waren? In dit artikel vertel ik er over.
Communicatie met de lokale bevolking
Laat ik voorop stellen dat ik tijdens mijn reis door Marokko alleen maar ontzettend vriendelijke en warme mensen heb mogen ontmoeten. Het enige jammere was alleen dat het op de meeste plekken bijna niet mogelijk was om met ze te communiceren. Op de ene plek ging dat natuurlijk beter dan op de andere plek, want in het toeristische Marrakech wordt natuurlijk beter Engels gesproken dan ergens in een bergdorpje.
In Marokko wordt zowel Arabisch als Frans gesproken – twee talen die ik helaas niet spreek. Maar moeite met iets te bestellen of de weg te vragen had ik gelukkig niet, omdat ik op reis was met onder andere een vloeiend Frans sprekende vriend uit Valencia. Toch had ook ik graag af en toe een praatje willen met de lokale bevolking.
➸ Ga je voor het eerst naar Marokko? Ik schreef eerder al een artikel over de 15 dingen die je moet weten over Marokko, voor dat je voor het eerst naar dit land.
Afdingen
Marokko staat bekend om zijn vele medina’s waar je vooral niet iets moet kopen voor de gevraagde prijs. Afdingen hoort bij de Marokkaanse cultuur en soms, als je er goed in bent, kan je iets op de kop tikken voor wel de helft van de gevraagde prijs. Zonde dus als je het niet probeert. Helaas ging mij dat afdingen toch wat moeilijker af dan ik had gedacht. Niet alleen door de taalbarrière tussen mij en de handelaren, maar ook omdat dat afdingen gewoon niet iets voor mij is. Ik probeer één keer semi-zelfverzekerd een lagere prijs op te gooien, maar wanneer de handelaar in kwestie dan lachend met zijn hoofd schud, weet ik mij geen raad meer en besluit ik óf het product voor de vraagprijs mee te nemen óf vriendelijk te bedanken en verder opzoek te gaan naar datgeen wat ik graag wil kopen. Wat resulteerde in het uiteindelijk niks, maar dan ook letterlijk niks kopen in Marokko. Ondanks mijn oneindige wishlist die ik van te voren thuis al had gemaakt.
Het slachten van dieren op straat
Al jaren eet ik bijna nooit meer vlees. Een enkele keer per jaar wil ik wat vlees nuttigen, maar daar blijft het dan ook bij. Je kunt dus wel stellen dat ik voor 90% vegetariër ben. Mensen die dat niet zijn veroordeel ik verder niet. Totdat ik de lokale Marokkaanse bevolking massaal bij een slachterij in een medina zag staan. Waar kippen voor hun neus aan de lopende band werden geslacht. Vreselijk vond ik dat om te zien. Ik vond het zelfs zo erg, dat ik moest huilen. En direct weg wilde. Weg van het confronterende tafereel dat zich voor mijn neus afspeelde. En weg van de angstaanjagende geluiden die de kippen maakten. Maar ook wij sloten ons aan in deze rij van mensenmassa, voor het kopen van een kip voor onze Marokkaanse kookcursus. Althans, ik stond een paar meter verder met mijn hoofd de andere kant op en mijn vingers in mijn oren.
Zoals je vast kunt begrijpen, heb ik tijdens deze kookcursus dan ook niet het vlees gegeten. Niet alleen omdat ik al vrijwel nooit vlees eet, maar ook door de beelden die maar door mijn hoofd bleven schieten. Niet eerder was ik zo blij met het grotendeels vegetariër zijn.
De heftige geuren in de medina’s
De medina in zowel Fez als Marrakech vond ik geweldig. Wat een heftige, maar vooral ook bijzondere sfeer, hangt hier. Zeker een plek waar je geweest moet zijn wanneer je in Marokko bent. Al kom je waarschijnlijk niet om een media heen, wanneer je je eenmaal in het land bevind ;-). Hetgeen wat ik alleen lastiger vond dat ik had gedacht, waren de heftige geuren. Overal waar je loopt ruikt het naar wat anders sterks. Vaak zijn deze geuren wel te doen, totdat je bij het vleesgedeelte van de media beland. Rauw vlees ligt daar buiten in de zon te wachten totdat het gekocht wordt. Met niet al te frisse geuren van dien.
Intense hitte
Voordat ik een reis naar Marokko boekte, wist ik al dat het slim was om de zomermaanden te vermijden. Simpelweg door de extreme hitte die er dan heerst. Daarom besloot ik om eind april te gaan, wat volgens mij een ‘veilige’ keuze was. Nou, dat heb ik geweten, want poeh wat liepen de temperatuur toen al hoog op. Niet alleen in de woestijn, waar ik het stiekem wel van verwachtte, maar ook in alle steden. Was ik blij dat we in een heel fijn hostel in Marrakech mét zwembad verbleven.
Dit zijn de 5 dingen die ik in Marokko lastiger vond dan ik had gedacht. Ben jij al weleens in Marokko geweest? En moest je, net zoals ik, ook wel een beetje wennen?
Ooh herkenbaar! Wij hadden ook wel heel veel moeite met de opdringerigheid in de toeristische plekken. Dat is helemaal niks voor mij. Ik liep daar continue met de angst om aangesproken te worden.. voelde me er absoluut niet comfortabel bij.
En wij zijn helaas de laatste dagen nog door het eten ziek geworden 🙁
Interessant om te lezen! Ik ben nog nooit in Marokko geweest, maar ik ben wel heel erg benieuwd naar het land. Wat heftig trouwens dat dieren gewoon worden geslacht op straat :(. Ik eet zelf al 15 jaar geen vlees meer dus ik zou dan ook gaan huilen. Ik huil ook altijd als ik een vrachtwagen met dieren op weg naar de slacht voorbij zie komen…
hier kijk ik altijd van op (vlees en vis in de volle zon.. brrr) verder snap ik dat de taalbarriere kan leiden tot het niet kunnen afdingen.. dat is een dingetje! in italie gaat dit weer een stuk makkelijker gelukkig haha.